เป็นกลอนเหงา บอกกล่าว เรื่องรักร้าว
คลอทุกคราว น้ำตา เมื่อเอ่ยถึง
เจ็บทุกครั้ง เมื่อพลั้ง คิดคำนึง
รักเคยซึ้ง ต้องมาพราก จากดวงตา
จะโทษใคร มันผิด ที่ตัวฉัน
ผิดที่มัน ไม่เลิศเลอ ไม่หรูหรา
ผิดที่จน ไม่มียศ หรือศักดา
แก้วดวงตา จึงจากลา ไม่ใยดี
คลอทุกคราว น้ำตา เมื่อเอ่ยถึง
เจ็บทุกครั้ง เมื่อพลั้ง คิดคำนึง
รักเคยซึ้ง ต้องมาพราก จากดวงตา
จะโทษใคร มันผิด ที่ตัวฉัน
ผิดที่มัน ไม่เลิศเลอ ไม่หรูหรา
ผิดที่จน ไม่มียศ หรือศักดา
แก้วดวงตา จึงจากลา ไม่ใยดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
