วันที่ใจจั่วลม..งมแปดด้าน
เกินใจต้านรานรอยถอยทางหลง
พบหนึ่งใคร...ผู้ไม่แจ้งเจตจำนง
เปิดอ้าวงแขนเอื้อ...เมื่ออ่อนล้า
คอยเคียงข้าง..อย่างผู้ที่รู้จิต
คอยใกล้ชิดติดตามถามห่วงหา
คอยประโลมโน้มโปรย..ใจโรยรา
คอยเยียวยา...ผู้ที่ไม่มีใคร
เหลือเพียงใจย่ำแย่..แค่เพียงครึ่ง
พบที่พึ่งจึงยึดมั่น..อย่างหวั่นไหว
เรารักเขา...เรารู้อยู่แก่ใจ
ทำฉันใด..นะยังกลัว...หัวใจตรอม
..............
ความห่วงใย เขาไม่แจ้ง..เจตจำนง
จึงพะวง..ว่าจะย่ำ..ซ้ำตรมตรอม
เกินใจต้านรานรอยถอยทางหลง
พบหนึ่งใคร...ผู้ไม่แจ้งเจตจำนง
เปิดอ้าวงแขนเอื้อ...เมื่ออ่อนล้า
คอยเคียงข้าง..อย่างผู้ที่รู้จิต
คอยใกล้ชิดติดตามถามห่วงหา
คอยประโลมโน้มโปรย..ใจโรยรา
คอยเยียวยา...ผู้ที่ไม่มีใคร
เหลือเพียงใจย่ำแย่..แค่เพียงครึ่ง
พบที่พึ่งจึงยึดมั่น..อย่างหวั่นไหว
เรารักเขา...เรารู้อยู่แก่ใจ
ทำฉันใด..นะยังกลัว...หัวใจตรอม
..............
ความห่วงใย เขาไม่แจ้ง..เจตจำนง
จึงพะวง..ว่าจะย่ำ..ซ้ำตรมตรอม