หนุ่มรุ่นใหญ่มาดคมดูสมชาย
อิดเอียงอายเลิ่กลั่กชะงักหัน
ซื้อดอกไม้หมายมอบหอบพัลวัน
หวังให้ทันเซอไพรซ์หวานใจเดียว
หยิบยื้อแย่งแข่งน้าวกับสาวหนุ่ม
เขาขยุ้มรุมเงื้อเหลือดอกเหี่ยว
เอาก็เอาเราพลาดไม่ปราดเปรียว
เสียดายเชียวเรี่ยวแรงฝ่อทรยศ
แม้คู่เราเก่าแล้ว..แววยังหวาน
แม้เหนียงยานนานนัก..รักยังสด
เคยหวานเยิ้มหยาดย้อยไม่น้อยลด
วันนี้มด..อดงีบ..รีบมาคอย....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
