คิดจะมาอ้อนวอนเอาตอนนี้
แล้วตอนที่หนีไปไม่คิดบ้าง
ความเงียบเหงาเศร้าใจยังไม่จาง
ใจบางบางยังไม่พร้อมยอมรับเธอ..(น้องพิมพิลาไลย)
แล้วตอนที่หนีไปไม่คิดบ้าง
ความเงียบเหงาเศร้าใจยังไม่จาง
ใจบางบางยังไม่พร้อมยอมรับเธอ..(น้องพิมพิลาไลย)
emo_107พิมพิลาไลย
๐
หวนกลับมาคุกเข่าเข้างอนง้อ
นัยน์ตาพ้อที่รักภักดิ์เสนอ
รู้ค่าแล้วมณีที่พบเจอ
หลงเพียงเผลอปล่อยวางอย่างโง่งม
๐ สุดที่รักโปรดฟังรั้งมือขอ
เถอะฟังเสียงพะนอรอสุขสม
ที่ผ่านมาฉันผิดฤทธิ์ฝังจม
ซ้ำคนล้มรู้ซึ้งถึงค่าเธอ..(พี่ระนาดเอก)
สายตาวอนงอนง้อต่อว่านั้น
รู้ว่ามันคือรักภักดิ์เสมอ
ถึงอย่างไรไม่ให้อภัยเธอ
ให้ได้เจอเจ็บบ้างอย่างฉันโดน
จะได้รู้คุณค่าคำว่ารัก
ไม่ใช่อยากทำไรได้โลดโผน
เหมือนถูกเฉือนถูกกรีดด้วยมีดโกน
เธอต้องโดนอย่างฉันมันสมควร
รู้ว่ามันคือรักภักดิ์เสมอ
ถึงอย่างไรไม่ให้อภัยเธอ
ให้ได้เจอเจ็บบ้างอย่างฉันโดน
จะได้รู้คุณค่าคำว่ารัก
ไม่ใช่อยากทำไรได้โลดโผน
เหมือนถูกเฉือนถูกกรีดด้วยมีดโกน
เธอต้องโดนอย่างฉันมันสมควร
emo_107พิมพิลาไลย