ฌลา...แสงประกายจากดางดาว
เป็นแค่คนขี้เหงาที่เหว่ว้า
ยังรอคอยใครสักคนจะเข้ามา
ลบรอยร้าวปวดปร่าให้ลบเลือน
แค่ผู้หญิงที่หลงใหลสายลม ...แสงดาว
ที่มีเพียงความเหงาคอยเป็นเพื่อน
หลายครั้งที่หัวใจฟั่นเฟือน
เหงาจนน้ำตารินไหลเลื่อน...เปื้อนตา
อธิฐานกับจันทร์อยู่ทุกวัน
ขอเพียงใครช่วยฉันลบความเหว่ว้า
หลายครั้งที่หัวใจเหน็บหนาวจนเย็นชา
เฝ้าคิดถึงคนบนฟ้าทุกนาที
จากนี้จะขอฝากตัว
หลบความเหงาที่น่ากลัวอยู่ตรงนี้
หวังว่าพี่ๆ กลอนไทยที่ใจดี
จะเมตตาเด็กขี้เหงาคนนี้...สักคน
เป็นแค่คนขี้เหงาที่เหว่ว้า
ยังรอคอยใครสักคนจะเข้ามา
ลบรอยร้าวปวดปร่าให้ลบเลือน
แค่ผู้หญิงที่หลงใหลสายลม ...แสงดาว
ที่มีเพียงความเหงาคอยเป็นเพื่อน
หลายครั้งที่หัวใจฟั่นเฟือน
เหงาจนน้ำตารินไหลเลื่อน...เปื้อนตา
อธิฐานกับจันทร์อยู่ทุกวัน
ขอเพียงใครช่วยฉันลบความเหว่ว้า
หลายครั้งที่หัวใจเหน็บหนาวจนเย็นชา
เฝ้าคิดถึงคนบนฟ้าทุกนาที
จากนี้จะขอฝากตัว
หลบความเหงาที่น่ากลัวอยู่ตรงนี้
หวังว่าพี่ๆ กลอนไทยที่ใจดี
จะเมตตาเด็กขี้เหงาคนนี้...สักคน
กลอนบางกลอน...แต่งตอนฉันอ่อนไหว
กลอนบางกลอน...เกิดจากใจที่เงียบเหงา
กลอนบางกลอน...เกิดตอนมีเพียงเงา
กลอนบางกลอน...ว่างเปล่าเหมือนหัวใจ
กลอนบางกลอน...อ้อนวอนขอดาวฟ้า
กลอนบางกลอน...แต่งมาน้ำตาไหล
กลอนบางกลอน...กัดกร่อนเจ็บหัวใจ
กลอนบางกลอน...ซ่อนไว้คราบน้ำตา
กลอนบางกลอน...เก็บซ่อนความคิดถึง
กลอนบางกลอน...รำพึงรำพันหา
กลอนบางกลอน...แต่งหวังให้ใครกลับมา
กลอนบางกลอน...เกิดเพราะว่าไม่เหลือใคร....
กลอนบางกลอน...เกิดจากใจที่เงียบเหงา
กลอนบางกลอน...เกิดตอนมีเพียงเงา
กลอนบางกลอน...ว่างเปล่าเหมือนหัวใจ
กลอนบางกลอน...อ้อนวอนขอดาวฟ้า
กลอนบางกลอน...แต่งมาน้ำตาไหล
กลอนบางกลอน...กัดกร่อนเจ็บหัวใจ
กลอนบางกลอน...ซ่อนไว้คราบน้ำตา
กลอนบางกลอน...เก็บซ่อนความคิดถึง
กลอนบางกลอน...รำพึงรำพันหา
กลอนบางกลอน...แต่งหวังให้ใครกลับมา
กลอนบางกลอน...เกิดเพราะว่าไม่เหลือใคร....