โอ้กุหลาบขาวสีนวล แย้มอยู่ในสวน
ระคนระกลิ่นจินต์ใจ
แสงอาทิตย์ส่องสดใส ดอกชูพริ้วไหว
ระรื่นระรวยลอยลม
ยามเย็นน้ำค้างพร่างพรม ประปรายประโคม
ดอกเย็นเข็ญหนาวเหน็บใน
ความมืดโปรดมาละไล้ ดอกยังขาวไสว
แม้หมดแสงสาดส่องนำ
โดดเด่นกว่ากุหลาบดำ สีหม่นหมองล้ำ
กุหลาบขาวยังไม่มัว
คนดีไร้ราคีชั่ว คนต่ำใกล้ตัว
แต่ตนไม่หม่นหมองไป
ด้วยความที่ตัวสดใส ผุดผ่องนิจใน
ไม่ฝักใฝ่ในอธรรม
กุหลาบขาวในเงาดำ ใช้ความดีนำ
แคล้วคลาดปลอดภัยในเงา