~"ของฝาก..จากคนรัก?"~
๐
๐ เธอสัมผัสจับต้องของทุกอย่าง
มือคลำทางจิตนำความรู้สึก
โลกสีดำเธอฝันพลันล้ำลึก
เธอคอยฝึกปลูกฝังทั้งชีวิต
๐ ในโลกมืดของเธอตอนเจอฉัน
ฉันเมินมันไม่แคร์แต่เข้าจิต
ยิ่งรักเธอเป็นตาคราใกล้ชิด
พรหมลิขิตสองเราเข้าใจกัน
๐ จากวันเริ่มค่อยรักมากเกินห้าม
สู่ก้าวข้ามอุปสรรครักแห่งฝัน
ชายคนนี้จูงเธอเพ้อรำพัน
ใครจะหยันมิฟังก็ช่างใคร
๐ เอาหัวใจเราสองคล้องเป็นหลัก
เอาความรักแบ่งปันมิหวั่นไหว
เพื่อคนรักผ่อนคลายสบายใจ
ฉันเป็นได้ทุกสิ่งเพื่อหญิงรัก
๐ เธอรบเร้าอยากเห็นเช่นโลกสวย
เธออยากเห็นฉันด้วยซึ่งเป็นหลัก
เธอเฝ้าพร่ำเป็นนิจว่าจิตภักดิ์
เอ่ยแน่นหนักอยากมองฉันสองตา
๐ จะโอบกอดกุมแขนแม้นตาเห็น
ยืนเคียงเป็นเจ้าสาว-บ่าวพร้อมหน้า
ตอบแทนรักซึ่งฉันนั้นมอบมา
ครองชีวาคู่กันตราบวันตาย
๐ และข่าวดีล้ำค่าก็มาถึง
เป็นข่าวซึ่งเธอยิ้มพริ้มความหมาย
มีคนซึ่งบริจาคตาจากกาย
เพื่อชีพฝ่ายหญิงหนึ่งพึงสวยงาม
๐ มหัศจรรย์เพริศพริ้งแรกหญิงเห็น
คือโลกเป็นสรรพสุขลุกอร่าม
มันยิ่งกว่าสวรรค์ฝันนิยาม
มากล้นความเย้ายวนล้วนน่ายล
๐ สิ่งถัดมาอยากจ้องมองชายรัก
ที่หล่อนควักใจมอบตอบทุกหน
อยากแต่งงานครองเรือนเกินเพื่อนตน
รอพบคนปลอบพร่ำคำก่อนกาล
๐ เขาปรากฏ..ทว่า!ดวงตาบอด
เธอกลับถอดใจกลับไม่นับหวาน
สำคัญผิดว่าหล่อตัดพ้อบาน
ซ้ำสังขารมืดบอดถอดสัญญา
๐ เหมือนไม่รู้จักกันลืมฝันพร่ำ
มองเขาต่ำอย่างกะอนาถา
เปลี่ยนสำเนียงเย้ยหยันสรรวาจา
แบบขี้ข้าพูดใส่มิไยดี
๐ หนุ่มตาบอดรักหม่นทนกลืนกล้ำ
สุดเจ็บช้ำคนรักปากขยี้
"พี่จะไปก็ได้..ในวันนี้-
ฝากดูแลดวงตาพี่!..ด้วยที่รัก?"
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
