รู้ตัวดีเธอนั้นมันนางฟ้า
สูงหนักหนาคว้าไปก็ไม่ถึง
ได้แต่มองจ้องพักตร์รักติดตรึง
ประดุจหนึ่งกระต่ายน้อยคอยจันทร์ทรา
พอพระจันทร์นั้นสว่างในข้างขึ้น
เจ้าก็มึนหวั่นไหวใจแทบบ้า
แต่ฉันเล่าเมารักรุกทุกเวลา
ไม่เลือกว่าข้างขึ้นหรือคืนแรม
มหาซัง
สูงหนักหนาคว้าไปก็ไม่ถึง
ได้แต่มองจ้องพักตร์รักติดตรึง
ประดุจหนึ่งกระต่ายน้อยคอยจันทร์ทรา
พอพระจันทร์นั้นสว่างในข้างขึ้น
เจ้าก็มึนหวั่นไหวใจแทบบ้า
แต่ฉันเล่าเมารักรุกทุกเวลา
ไม่เลือกว่าข้างขึ้นหรือคืนแรม
มหาซัง