อยากถอดความนะ เพียงแต่ว่า เราถอดความทีไรเข้าใจคนเดียวเอง คนอื่นอ่านแล้วจะไม่รู้เรื่องเลยล่ะ
แต่รู้แน่ๆ
ความรักนั้น ครั้งหนึ่งมันเคยหวาน หวานมากกว่าที่จะพูดอะไรออกมาได้ พอๆกับ การจากไปที่ทำให้แทบจะตายทั้งเป็น
ความรักที่เมินเฉย มันคือรักที่เจ็บปวดมากที่สุด เพราะเหมือนเขาทำไม่เห็นแม้ตัวตนของเราเลย...แม้เรา จะพยายามทำดีกับเขาแค่ไหนก็ตาม
ยังไม่ใกล้ ไม่แปล แค่นั้นดอก
เป็นกลหลอก กลอนกวี ขีดคีย์ศิลป์
พี่ สายใย คงรู้ ดูจนชิน
ลองยลยิน ดูใหม่ ไขได้เอง.....
ปล.ห้ามพี่สายใยเลย ฮ่าๆ
.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
