ความเหงาห่ม พรมหยาด วาดเวหา
แทรกซึมทุก อณู พูนมายา
พรรณนา ความเหงา เข้าทรวงใจ
แต่ไม่ใช่ กับที่ ที่แห่งนี้
ร้อยวจี คำรัก ทักสดใส
คอยช่วยเหลือ เกื้อกูล แสนอุ่นไอ
คนใกล้ไกล รวมคิด วิจิตรกลอน
บ้านพักใจ ใคร่รู้ เคียงคู่คิด
มั่นสนิท ปลอบโยน โดนทุกหน
ครั้งมีชัย ช่วยยินดี กันหน้ามน
กลางสายลม คงไม่ต้อง อยู่เดียวดาย
....ก็มีบ้านพักกลางชื่อว่า บ้านกลอนไทย .....
หุหุ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
