"วางจิตไว้..ปลายดินสอ?"
๐
๐ เพ่งจิตวางลงใส่ปลายดินสอ
นิ่งแล้วรอแรงธารซ่านเข้าหา
คือกระแสแห่งห้วงปวงมนตรา
นำกรพาประเดิมเริ่มภาพนั้น
๐ ร่างประดิษฐ์ภาพบัวยั่วกลีบขาว
กางกลีบราวมือรองละอองฝัน
ที่เต็มพร่างสกลใฝ่ค้นกัน
หฤหรรษ์แห่งยุคทุกนาที
๐ กลีบแรกเดินเส้นสายไหวอ่อนช้อย
กลีบถัดคอยร่างเส้นใจเต้นถี่
บรรจงดึงกลีบฝันอันรุจี
อวดราศีประกายท้าทายบึง
๐ แล้วมีลมประคองต้องสัมผัส
ไปประหวัดกับหมู่แมลงภู่ผึ้ง
หลงบินเคล้าบัวฝันกันอื้ออึง
เวียนติดตรึงภาพทิพย์ในพริบตา
๐ กลีบถัดต่อยิ่งไหลด้วยสายเส้น
ดั่งเทพเล่นรำบายให้เห็นค่า
ภาพเกสรงามงดปรากฎมา
ก้านบัวฝ่าลงน้ำเย็นฉ่ำลึก
๐ ใบบัวใหญ่เล็กกลางพร่างปรากฎ
อยู่ในรสทิพย์ทองยามตรองตรึก
อัศจรรย์ถอดใจร่ายและนึก
ภาพตกผลึกของใจจึงฉายมา?"
ระนาดเอก