~"ขงเบ้งยืมลูกเกาทัณฑ์?"~
๐
๐ ครั้นมังกรซ่อนกายหมายอวดฤทธิ์
เพียงปกปิดอุบายไม่เฉลย
แสร้งต้องกลจิวยี่ลองดีเลย
รอสังเวยคมดาบล้วนทราบกัน
๐ จากคำสั่งจิวยี่มีเล่ห์แฝง
เอ่ยปากแกล้งกลางศึกพิลึกลั่น
ยุทธ์ปัจจัยบางเบาลูกเกาทัณฑ์
สั่งเจ็ดวันแสนดอกหลอกใช้งาน
๐ ขงเบ้งรู้รับบทตามกฎศึก
แยบยลลึกเยาะกลคนคิดผลาญ
ท่ามกลางศึกเจ็ดวันหาทันการ
สามวันสานสัมฤทธิ์ในกิจกรรม
๐ เงียบตะลึงร้อนหนาวเหล่าขุนทัพ
จิวยี่ขวับการใหญ่ใช่เรื่องขำ
เสร็จไม่ทันอาญาฆ่าคนทำ
ขงเบ้งซ้ำโบกพัดรับชัดเจน
๐ ข้างโลซกหวาดหวั่นมิทันนึก
วิ่งวุ่นปรึก-ษาขงเบ้งเกรงกฎเข่น
มังกรหนุ่มเริงร่าหาโอนเอน
ตั้งโต๊ะเล่นร่ายพิณสิ้นสองคืน
๐ ครั้นคืนสามคลื่นนิ่งหมอกทิ้งจัด
ขงเบ้งคัดกองเรือเพื่อโล้คลื่น
ชักใบแล่นช้าช้าหาโครมครืน
ขวางเรือขืนใกล้ทัพรับศัตรู
๐ กองเรือยี่สิบลำนำฟางหญ้า
มัดซ้ายขวาแปลกใจใช่มาสู้
กลับประโคมดนตรีที่พร่างพรู
สนั่นหูข้าศึกหวาดนึกเกรง
๐ แค่เห็นเงารางรางอย่างตะคุ่ม
กับเงากลุ่มตะเกียงเพียงอย่างเก่ง
ยินเสียงฆ้องกลองปี่ที่ครื้นเครง
ส่งเสียงเพลงยั่วหูคู่ต่อกร
๐ เมื่อหมอกจัดบังตาพาไม่เห็น
จึงจำเป็นสกัดตัดศึกก่อน
โจโฉสั่งเกาทัณฑ์นั้นราญรอน
ยิงโหมว่อนหลายแสนเต็มแผ่นฟ้า
๐ ลู่เกาทัณฑ์แหวกหวิวลิ่วสมจิต
มิต้องเสียแรงประดิษฐ์คิดสรรหา
ปักมัดฟางกาบเรือเหลือคณา
กลับข้างคราเต็มลำอย่างหนำใจ
๐ กระจับปี่สีเป่ากลองเร้าเร่ง
ดังบรรเลงเย้ยย้อนก่อนฟ้าใส
ลูกเกาทัณฑ์เพียบเรือกลเหนือใคร
ก่อนชักใบแล่นกลับสดับฤทธิ์๚ะ๛
ระนาดเอก