"บทสรุป..ที่เลื่อนลอย?"
๐
๐ เงียบเข้าสู่ภวังค์ครั้งโดดเดี่ยว
ปลาบแปลบเสียวนิดนิดจิตเอื้อมสอย
แล้วลอบยิ้มกลบเกลื่อนดูเลื่อนลอย
วาดฝันพร้อยจำรัสลัดขั้นตอน
๐ สรุปเรื่องเสร็จสรรพเธอรับรัก
อาจขี้ตู่ทึกทักควักใจก่อน
ก็แรกเจอบอกได้จิตไชชอน
หน้าเธอต้อนติดฝาวิญญาณ์รวน
๐ นิ่งปะติดปะต่อพอแค่เคลิ้ม
แต่กลับเสริมสำนึกรู้สึกป่วน
เรียวปากเธอยิ้มแย้มแกมเชิญชวน
ใครก็ล้วนลุ่มหลงซึ่งนงคราญ
๐ หน้ารูปไข่ยิ่งเติมเพิ่มคมชัด
ผมราวไหมลมพัดระบัดผ่าน
ยาวสลวยหอมบางพลางต้องมาน
ชายสะท้านคนนี้จึงมีใจ
๐ เธอไล้มือปัดผมปกพรมหน้า
ส่งดวงตาทอฤทธิ์พิสมัย
เผยยิ้มตอบบริสุทธิ์รุจละไม
ความอ่อนไหวเปิดนิดจากจิตเธอ
๐ ยิ่งกระชากหัวใจชายผู้พิศ
เข้าสถิตปรากฎบทคนเซ่อ
ตลึงมองสาวหนึ่งซึ่งแรกเจอ
จิตเผยอขยายไกลเกินคิด
๐ จึงปล่อยใจลอยคว้างอย่างขนนก
จะปลิวตกหนใดไม่รู้สิทธิ์
ตามบุพเพฯกำหนดบทชีวิต
ท่านลิขิตยถาว่าฉันใด
๐ เพียงนิ่งสู่ภวังค์นั่งระลึก
จิตหยุดกึกเจียมตนล้นหลงใหล
ถึงสาวหนึ่งหน้าหวานจารความนัย
ซึ่งซ่อนไว้แนบจิตยามคิดนึก?"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
