"ฝันสลาย..ในที่เกิดเหตุ?"
๐
๐ ยกเธอเป็นมเหสี ณ ที่นั้น
สวมมงกุฎเพชรสรรอันสูงค่า
เชยคางเธอจุมพิตสิทธิ์ราชา
ท่ามเหล่าหน้าอำมาตย์ราชมนตรี
๐ มโหรีปี่พาทย์ประสาทเสริม
เสียงเร้าเพิ่มสรรค์สร้างอย่างสุขศรี
ภาพยิ้มแย้มแซ่ซ้องก้องทวี
ครึกครื้นที่อุทยานงานสองเรา
๐ เด่นดั่งหงส์เหมราชยามยาตรเยื้อง
หลายพันตาชำเลืองล้วนเรื่องเล่า
ทักแขกบ้านต่างแคว้นเนืองแน่นเร้า
เสียงกระเซ้าหลากสหายล้นในงาน
๐ กุมมือเธอเคียงองค์ส่งยิ้มรื่น
พระญาติชื่นอวยชัยถวายสาส์น
ให้ครองคู่เคียงขวัญนิรันดร์กาล
เย็นสถานในฉัตรวัตรบัลลังก์
๐ จูงมือเธอย่างกรายย้ายอวดทั่ว
ฆ้องปี่พาทย์ยิ่งรัวทั่ววังหลัง
ดาราดาษเพ็ญจ้องส่องพร่างวัง
หลงลืมนั่งอิ่มเอมเปรมฤทัย
๐ ล่วงฤกษ์ขวัญบรรทมภิรมย์หอ
พะเน้าพะนอหฤหรรษ์ยันหลับใหล
นาฬิกาปลุกดัง!..เราตั้งไว้
โธ่!..ฝันไปกอดนางหมอนข้างเอง?"
ระนาดเอก