"เผชิญหน้า?"
๐
๐ เรารู้จักกันมาแต่คราไหน
แล้วทำไมคำถามวิ่งตามหา
เสี้ยวครั้งแรกเราพบต่างสบตา
เผชิญหน้าพร้อมขณะเผชิญใจ
๐ เธออยู่ในสายตาวาระจิต
เธอเปรียบดั่งนิมิตฤทธิ์ฝันใฝ่
สำรวจเธอทุกอย่างพร่างอำไพ
แล้วสายใยเริ่มสานดวงมานเธอ
๐ เหมือนเห็นเธอมานานฟุ้งซ่านจิต
หลงจริตช่างยวนชวนฉันเซ่อ
ไม่มีขัดสักนิดยามพิศเจอ
มีแต่เลอเลิศล้ำย้ำกับตัว
๐ เผชิญหน้าอ่อนหวานสานสิ่งฝัน
ดวงจิตกลั่นโลกสวยโรยไปทั่ว
ดูทุกสิ่งไฉไลทำใจรัว
เพราะในหัวใจรักหลากความนัย
๐ พิศวงแก้มชมพูคู่วงหน้า
หลอมแววตางามงอนซ่อนอ่อนไหว
เห็นริมปากสั่นนิดพินิจไป
เส้นผมไหวอ่อนพลิ้วกลิ่นริ้วยวน
๐ เผชิญหน้าเธอฉันมิหันหลบ
มิอาจตบตากันปันยิ้มสรวล
ความเคอะเขินยังกั้นขั้นกระบวน
แต่ใจชวนเชิญชิดฝากมิตรกัน?"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
