ในกาลนั้นวันวานยังหวานอยู่
พบพธูหนึ่งนางอย่างสับสน
ต่างเพลินมองของขายสายตาซน
เลยเดินชนกับเธอเผลอยิ้มมา
เพียงรอยยิ้มสบตาตัวชาวูบ
ดังถูกสูบวิญญาณมานผวา
ใจระทึกนึกรักปักอุรา
เธอหันมาขอโทษอย่าโกรธเลย
ประหม่าเกินเขินอายใจเต้นถี่
ในฤดีปั่นป่วนส่วนปากเฉย
พูดไม่ออกบอกอะไรไม่ได้เลย
แม่ทรามเชยเปรยมาว่า...คงบ้ามั้ง.
...ขอบคุณ : http://img131.imageshack.us/img131/1346/62187234nv7.jpg
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
