โอ้ว่ากาลครั้งหนึ่งนั้น ไหวหวั่นพรั่นใจเพราะใครหนา
เพียงผ่านมิติแห่งเวลา อันอุราที่เคยชิดมาเชือนไกล
ละลิ่วล่องลอยไปไกลนักแล้ว คงคลาดแคล้วความคิดที่อ่อนไหว
ละลิ่วล่องลอยพัดพาหทัย ละลิ่วไปไม่อยู่กับกายา
รำพันหวนครวญคิดด้วยจิตมั่น ประหนึ่งฝันที่ร้างห่างใจข้า
คิดถึงอยู่ทุกกาลที่ผ่านมา มิรู้ว่าจะได้พบเมื่อใดเอย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
![]() |
30 เมษายน 2025, 05:25:PM
![]() |
|||
|
![]() |
ผู้เขียน | หัวข้อ: กาลครั้งหนึ่ง..ที่..ใจมีรัก (อ่าน 11385 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:
