ขอ
ไม่มีความรักใดให้อีกแล้ว
สำหรับแก้วขวัญจิตยอดมิตรเอ๋ย
ไม่มีแล้วสิ่งใดให้อีกเลย
แม้คำเอ่ยว่าสนิทเหนือมิตรใด
เพียงสำนึกหนึ่งยังหวังอยู่ว่า
จะเห็นฟ้าพร้อยดาวพราวไสว
ระยิบแสงแข่งแขแลไกลไกล
เหนือดวงใจดวงหนึ่งซึ่งมืดมน
ขอให้ความระลึกที่มีต่อมิตร
ได้ตามติดเฝ้าแฝงทุกแห่งหน
เพื่อเป็นเพื่อนยามพรั่นหวั่นกมล
จากเราคนที่หวงห่วงและตอย
ถ้าทำได้ทุกทางเหมือนอย่างคิด
จะตามติดต่อไปไม่ท้อถอย
ในความรักความฝันอันเลื่อนลอย
แม้เปิดรอยแผลใจไว้อาวรณ์
แต่เกินจะทำอะไรต่อไปแล้ว
เพียงมีแววเรียงร้อยถ้อยอักษร
ฝากความรักซ่อนซุกมาทุกตอน
ทุกคำกลอนคือใจรักไม่คลาย
โอ้ความรักความหวังดังดอกฟ้า
เลื่อนลงมาให้สอยแล้วลอยหาย
เหลือริ้วรอยร้อยอยู่มิรู้วาย
สุดสิ้นสายสวาทช้ำชีพลำเค็ญ
หากเธอมีรักใหม่อย่าให้รู้
และถ้าอยู่กับใครอย่าให้เห็น
ให้ฉันเถอะ...ขอร้องสองประเด็น
แล้วจะเป็นผู้แพ้อย่างแท้จริง
สนธิกาญจน์ กาญจนาสน์
2518 - รวมกลอนชมรมนักกลอน
ไม่มีความรักใดให้อีกแล้ว
สำหรับแก้วขวัญจิตยอดมิตรเอ๋ย
ไม่มีแล้วสิ่งใดให้อีกเลย
แม้คำเอ่ยว่าสนิทเหนือมิตรใด
เพียงสำนึกหนึ่งยังหวังอยู่ว่า
จะเห็นฟ้าพร้อยดาวพราวไสว
ระยิบแสงแข่งแขแลไกลไกล
เหนือดวงใจดวงหนึ่งซึ่งมืดมน
ขอให้ความระลึกที่มีต่อมิตร
ได้ตามติดเฝ้าแฝงทุกแห่งหน
เพื่อเป็นเพื่อนยามพรั่นหวั่นกมล
จากเราคนที่หวงห่วงและตอย
ถ้าทำได้ทุกทางเหมือนอย่างคิด
จะตามติดต่อไปไม่ท้อถอย
ในความรักความฝันอันเลื่อนลอย
แม้เปิดรอยแผลใจไว้อาวรณ์
แต่เกินจะทำอะไรต่อไปแล้ว
เพียงมีแววเรียงร้อยถ้อยอักษร
ฝากความรักซ่อนซุกมาทุกตอน
ทุกคำกลอนคือใจรักไม่คลาย
โอ้ความรักความหวังดังดอกฟ้า
เลื่อนลงมาให้สอยแล้วลอยหาย
เหลือริ้วรอยร้อยอยู่มิรู้วาย
สุดสิ้นสายสวาทช้ำชีพลำเค็ญ
หากเธอมีรักใหม่อย่าให้รู้
และถ้าอยู่กับใครอย่าให้เห็น
ให้ฉันเถอะ...ขอร้องสองประเด็น
แล้วจะเป็นผู้แพ้อย่างแท้จริง
สนธิกาญจน์ กาญจนาสน์
2518 - รวมกลอนชมรมนักกลอน