ซอสามสาย โดยภิญโญ ศรีจำลอง
เสียงแหบโหยโรยแรงแจกแจงโศก
อนาถโชคชอกช้ำกระหน่ำหนัก
รักแรกรื่นคืนสลดเมื่อหมดรัก
สิ้นแหล่งหลักพักพิงทุกสิ่งไป
เสียงกำสรวลครวญสู่มิรู้สิ้น
นกขมิ้นบินร่อนจะนอนไหน
เคยเรื่อยร้องท่องเที่ยวกลับเปลี่ยวใจ
ห่างพุ่มไม้ใบบังหวังอุ่นอิง
ต่อมาศัพท์กลับชื่นระรื่นโสต
ชวนปราโมทย์แม้นทรวงมนต์สรวงสิง
โฉมแม่เฉิดเลิศซึ้งตรึงจิตจริง
เป็นยอดหญิงเยือนหล้าหลบฟ้าจร
ยังเยาว์วัยประไพพักตร์น่ารักหลง
พระเพื่อนองค์เอกสง่ากว่าอัปสร
พระแพงนุชสุดประเสริฐเลิศองค์อร
นาฏอมรเมียงมาแล้วลาเลย
แล้วเปลี่ยนเสียงเพียงมนต์มาดลกล่อม
เหมือนหว่านล้อมให้พร้องว่า "...น้องเอ๋ย
หนาวน้ำค้างพร่างพรำลมรำเพย
บุปผาเผยกลีบกลิ่นรินรินรวย
ดาเรศพร้อยย้อยระยับประดับฟ้า
เสี้ยวจันทราฟ้าแขวนไว้แสนสวย
แม้นบุญญามาเกื้ออาจเอื้ออวย
นุชอยู่ด้วยสุขสรรพฤๅกลับกลาย"
เสียงซึ้งพาอารมณ์เปลี่ยนตรมสุข
ล้วนเร่งรุกเร้าตามซอสามสาย
เมื่อเสียงกลับลับเลื่อนคลาดเคลื่อนคลาย
ยังไม่วายหวังพ้องเจ้าของซอ
ภิญโญ ศรีจำลอง ๒๕๐๖
เสียงแหบโหยโรยแรงแจกแจงโศก
อนาถโชคชอกช้ำกระหน่ำหนัก
รักแรกรื่นคืนสลดเมื่อหมดรัก
สิ้นแหล่งหลักพักพิงทุกสิ่งไป
เสียงกำสรวลครวญสู่มิรู้สิ้น
นกขมิ้นบินร่อนจะนอนไหน
เคยเรื่อยร้องท่องเที่ยวกลับเปลี่ยวใจ
ห่างพุ่มไม้ใบบังหวังอุ่นอิง
ต่อมาศัพท์กลับชื่นระรื่นโสต
ชวนปราโมทย์แม้นทรวงมนต์สรวงสิง
โฉมแม่เฉิดเลิศซึ้งตรึงจิตจริง
เป็นยอดหญิงเยือนหล้าหลบฟ้าจร
ยังเยาว์วัยประไพพักตร์น่ารักหลง
พระเพื่อนองค์เอกสง่ากว่าอัปสร
พระแพงนุชสุดประเสริฐเลิศองค์อร
นาฏอมรเมียงมาแล้วลาเลย
แล้วเปลี่ยนเสียงเพียงมนต์มาดลกล่อม
เหมือนหว่านล้อมให้พร้องว่า "...น้องเอ๋ย
หนาวน้ำค้างพร่างพรำลมรำเพย
บุปผาเผยกลีบกลิ่นรินรินรวย
ดาเรศพร้อยย้อยระยับประดับฟ้า
เสี้ยวจันทราฟ้าแขวนไว้แสนสวย
แม้นบุญญามาเกื้ออาจเอื้ออวย
นุชอยู่ด้วยสุขสรรพฤๅกลับกลาย"
เสียงซึ้งพาอารมณ์เปลี่ยนตรมสุข
ล้วนเร่งรุกเร้าตามซอสามสาย
เมื่อเสียงกลับลับเลื่อนคลาดเคลื่อนคลาย
ยังไม่วายหวังพ้องเจ้าของซอ
ภิญโญ ศรีจำลอง ๒๕๐๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
