แม่ครู
------------
เส้นอักษร อ่อนไหว ในกระดาน
ดั่งวันวาน ผ่านไป ดวงใจฝัน
หญิงคนหนึ่ง ดูแก่ ยักแย่ยัน
หญิงคนนั้น สร้างฝัน มีลืมเลือน
หวนคำนึง ถึงคน ที่ก่นด่า
คนที่ว่า ให้เจ็บ เหน็บเชือดเฉือน
คนที่กล้อน ผมเรา เยาะเย้าเยือน
คนที่เพื่อน พาแกล้ง ให้แค้นใจ
ยังจำได้ ถึงวัน ที่โดนตี
เคยกรีดสี รถเขา น่าเศร้าไหม
เอาหมามุ่ย ใส่เขา น่าเศร้าใจ
แต่ทำไม ยังรัก คอยตักเตือน
แม่เป็นห่วง ลูกนะ จำเอาไว้
จบออกไป อย่าทำ เช่นที่เหมือน
โลกข้างนอก อันตราย แม่ขอเตือน
อย่าลืมเลือน คำสอน ก่อนจากลา
นึกทีไร หัวใจ ให้ไหวหวั่น
หญิงคนนั้น แกร่งมั่น ดั่งภูผา
หากวันนั้น ไร้เธอ หญิงชรา
คงไร้ค่า ชีวิต ลิขิตเดิน
ก้มลงกราบ แทบบาท หญิงชรา
กล่าววาจา แม่ครู ไม่ขัดเขิน
แม่กล่าวคำ ลูกแม่ จงเจริญ
รักเหลือเกิน แม่ครู สุดบูชา
เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
