หยั่งเท่าไร ไม่สุด มนุษย์หนอ
คําว่าพอ รู้สึก สํานึกไหม
ข้าสองเจ้า บ่าวสองนาย หรืออย่างไร
จึงมิอาจ คิดได้ ว่าชั่ว-ดี
ร่วมเห็นงาม ตามกระแส ช่างแย่นัก
ตั้งตนเป็น ปรปัก สิ้นศักดิ์ศรี
จรรยาบรรณ เสื่อมถอย ด้อยเต็มที
ใช้วิธี หลังเขา เข้าโรมรัน
ความละโมบ โลภมาก ยากขัดเกา
เป็นดั่งเงา เข่นฆ่า ให้อาสัญ
สีโลหิต ผิดไป หรือไรกัน
จึงไม่เหลือ ความสัมพันธ์ ในสันดาน
คําว่าพอ รู้สึก สํานึกไหม
ข้าสองเจ้า บ่าวสองนาย หรืออย่างไร
จึงมิอาจ คิดได้ ว่าชั่ว-ดี
ร่วมเห็นงาม ตามกระแส ช่างแย่นัก
ตั้งตนเป็น ปรปัก สิ้นศักดิ์ศรี
จรรยาบรรณ เสื่อมถอย ด้อยเต็มที
ใช้วิธี หลังเขา เข้าโรมรัน
ความละโมบ โลภมาก ยากขัดเกา
เป็นดั่งเงา เข่นฆ่า ให้อาสัญ
สีโลหิต ผิดไป หรือไรกัน
จึงไม่เหลือ ความสัมพันธ์ ในสันดาน