จันทร์...กับ...ดาว
----------------
ครั้งหนึ่ง มีคน เคยพบ
งามงด หญิงงาม ถามหา
ชายหนุ่ม รูปงาม จากลา
หนีหน้า ไม่มา กวนใจ
เคยยุ่ง วุ่นวาย พันเกี่ยว
เคยเที่ยว เจ้าชู้ ถูไถ
วันนี้ กลับมา ลับไป
หรือไม่ มีเยื่อ เผื่อกัน
นี่หรือ คือใจ มนุษย์
ที่สุด จะเทียบ เปรียบฝัน
เลวร้าย สุดจัก จำนรรจ์
เสกสรร เพียงลม มายา
พัดไป เที่ยวส่าย กระหวัด
โชยพัด เชยชม ถ้วนหน้า
เมื่อสม อารมณ์ จากลา
ไม่หวน คืนมา อาลัย
ชายหนุ่ม รูปงาม นั่งเศร้า
เงียบเหงา อารมณ์ อ่อนไหว
ทุกวัน รำพัน อาลัย
ดวงใจ แทบแตก แหลกไป
สาเหตุ ที่พราก จากลา
ใช่ว่า ไม่รัก หาไม่
แต่เพราะ ต่ำช้า เกินใคร
มิได้ หวนมอง ตัวตน
ต่างคน ต่างเพ้อ รำพัน
พร่ำฝัน ละเมอ สับสน
หัวใจ ทั้งสอง วกวน
สุดทน แทบแตก แหลกคา
ลมจ๋า ช่วยพา พัดผ่าน
วันวาน ให้หวน คืนหา
อุปสรรค ต่างต่าง จางพา
เวลา โหยหา กลับคืน
ขอให้ รักสอง ยืนมั่น
ดั่งจันทร์ คู่เดาว ไม่ฝืน
โทษทัณฑ์ กระทำ โปรดเลือน
ขอเดือน คู่ดาว นภา
เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
