วันเกิดลูก เปรียบคล้าย วันตายแม่
แสนเจ็บแท้ ในอุรา ให้หวั่นไหว
แม้ยอมเจ็บ ยอมปวด ทั้งกายใจ
หวังเจ้าให้ ได้ลืมตา มาอีกคน
น้ำนมแม่ กลั่นมา จากโลหิต
ลูกจงคิด ถึงพระคุณ แม่จงสน
อย่ากล่าวร้าย ว่าแม่ ไร้คุณคน
แม้เราจน จงสำนึก กตัญญู
แสนเจ็บแท้ ในอุรา ให้หวั่นไหว
แม้ยอมเจ็บ ยอมปวด ทั้งกายใจ
หวังเจ้าให้ ได้ลืมตา มาอีกคน
น้ำนมแม่ กลั่นมา จากโลหิต
ลูกจงคิด ถึงพระคุณ แม่จงสน
อย่ากล่าวร้าย ว่าแม่ ไร้คุณคน
แม้เราจน จงสำนึก กตัญญู
พระคุณใดในหล้าเล่าเท่าคุณแม่
ท่านผู้แผ่ความอารีสุดไพศาล
คือหัตถาครองพิภพมาช้านาน
พระคุณท่านสุดประมาณเกินพรรณา
ตั้งแต่เราอยู่ในครรภ์แม่ฟูมฟัก
เพื่อลูกรักในอุทรแม่รักษา
จนครบวันกำหนดคลอดเราออกมา
ดวงชีวาแม่เจ็บดิ้นแทบสิ้นใจ
เราเกิดมาแม่ก็กลั่นเลือดในอก
เป็นอุทกจากอุราให้อาศัย
เป็นหยดน้ำนมแม่หลั่งจากดวงใจ
จากความรักความห่วงใยของแม่ตน
เราเติบใหญ่ขึ้นแล้วแม่ยังหวง
ยังเป็นห่วงว่าลูกยาจะขัดสน
แม่ยอมอดเพื่อลูกอิ่มทั่วทุกคน
ท่านยอมทนเพราะรักเราจงเข้าใจ
หรือจะรอเดือนสิงหามาบรรจบ
จึงจะทบทวนว่าแม่รักแค่ไหน
เราควรรักท่านทุกวันทุกคืนไป
มิใช่รอสิงหาใหม่จึงแทนคุณ