ใบไม้ร่วงปลิวลงตรงดอกหญ้า
พร้อมนํ้าตาความเหงาของสาวน้อย
ยังยึดมั่นวันเก่าเฝ้ารอคอย
อยู่กับรอยอดีตขีดใจจํา
เคยกุมมือสัญญาว่าสุดรัก
จะไม่หักหาญใจให้เจ็บชํ้า
คงลืมแล้วลืมสิ้นลิ้นกลับคํา
หรือถลําชื่นชมดมมาลี
ทิ้งมาลีดอกเก่าเจ้าชูช่อ
หวงกลีบรอเลื่อนลอยด้อยศักดิ์ศรี
สงสารกันบ้างไหมภุมรี
ทุกนาทีกลํ้ากลืนยืนต้นรอ
ขอบคุณ รัศมีธรรมส่องทาง มากนะค่ะ