Re: เบญจางคอักษร ๔

เบญจางคอักษร ๔

.......โลกครวญ......
✷กลอนสุภาพ ( กลอนแปด )✷
☆สมัยไหนแต่ไหนที่ใจนึก
ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ดับสลับด้าว
มองสิ่งใดให้ดูตามหมู่ดาว
บางครั้งคราวบางคราฟ้าสีคราม
☆☆ พื้นในหล้าฟ้าหลัวมืดมัวหลาย
แล้วขอบข่ายขัดข้องที่มองข้าม
มนุษย์เป็นเห็นป่าสวาปาม
และมิคร้ามครึกโครมโหมครื้นเครง

✷ กาพย์ยานี ๑๑ ✷
☆ ปฐพีพื้นพิภพ
สัตว์ป่าหลบพืชโหรงเหรง
แหวกวิ่งอลเวง
อยู่อย่างเกรงภัยกล้ำกราย
☆☆ร้องครวญกำสรวลคร่ำ
มนุษย์ซ้ำระส่ำสาย
ชีวิตดื่นวอดวาย
มีทั้งตายบ้างหายตัว

✷ กาพย์โกสุม ๒๔ ✷
คิดค้นโดย #คมทวน คันธนู กวี นักเขียน
☆เขาเป็นใคร ใหญ่นักหนา
ช่างเก่งกล้า เกินจะกลัว
รวมกันก่อ ต่อคอหัว
อันความชั่ว ทั่วทั้งหลาย
☆☆ผืนหญ้ารก ปกดินหนา
เพิ่มดินมา เมื่อเน่าตาย
พื้นดินได้ ไม่สูญหาย
คนทำลาย โลกแหลกเหลว

✷ โคลงโองการแช่งน้ำ ✷
ปรับประยุกต์โดย คมทวน คันธนู กวี นักเขียน
☆เหวหุบหล้า หลักฐาน
แหล่งป้องปก ป่าชื้น
แหล่งบันดาล ดลโลก
แหล่งรื้อฟื้น ฝั่งขามฟาร์มเขา
☆☆เงาเงื้อมงุด งามแหงน
เง่าหงอยเหงา ง่อนแหง้น
โง่ถูกแขวน ขวักไขว่
ทั่วขั้วแคว้น คว่ำหงายควายหงาน

✷โคลงสี่สุภาพ ✷
☆ วันวานวันผ่านพ้น ผลเพียร
วันหว่านขนมเทียน ท่านน้อย
เพียงคำถ่อยเหนือเศียร เสาะส่าย
จับจ่ายทองเดินต้อย ต่างขั้วติดสอย
☆☆ พลอยเพชรเติมแต่งห้อย หาบแหน
เดินต่างตามดินแดน ด่างพร้อย
ยังงมบ่ลืมแหงน เงยตื่น
ไยชื่นชมชดช้อย ชั่วร้ายโฉดเขลา

ยอดยรรยง เยี่ยมเยือน