ปล่อยให้เป็นภาพจำในวันเก่า
ใจยังเฝ้าคำนึงถึงเสน่หา
แต่เมื่อรักจบไกลจากสายตา
ดังขอบฟ้ากั้นกลางยิ่งห่างไกล
ทำใจลืมเธอได้ในเพียงครู่
แต่มิสู้คิดถึงตราตรึงได้
มันยืดเยื้อเหลือคณาคราทำใจ
มักเผลอให้ความหลังยังรั้งเรา
เปลี่ยนบทบาทความรักให้ต่างที่
เป็นเพื่อนดีอยู่ไกลไม่อับเฉา
กลับยิ่งฝืนกลืนช้ำกระหน่ำเอา
ให้คนเขลาชักท้ออยากพอที
กวินพัฒน์
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
05 กุมภาพันธ์ 2025, 03:48:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เผลอคิดถึง (อ่าน 941 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: