เผลอคิดถึง
.
พลาดอีกแล้วกับใจที่ไผลเผลอ
เพราะคิดถึงจึงเพ้อละเมอหา
ความเหงาแทรกแหวกไหวในอุรา
นัยนาเย้ายวนชวนคำนึง
แม้นเพียงเผลอชั่วคราวก็ร้าวนัก
อดีตรักสองเราเฝ้าคิดถึง
จำทุกห้วงเวลาเมื่อตราตรึง
ติดรำพึงเก่าก่อนตอนเคยเคียง
รู้ทั้งรู้เต็มทรวงติดบ่วงรัก
ยากจะหักตัดลาเกินกว่าเลี่ยง
ยอมแพ้แล้วหัวใจใคร่เอนเอียง
ใจแตกเสี่ยงสลายก็ให้เป็น
เสียหลักใจไปหนักเริ่มชักท้อ
เธอมิรอแคร์ใจทำไม่เห็น
เธอตัดได้แถมเชือดอย่างเลือดเย็น
ปล่อยคนช้ำลำเค็ญมิเห็นใจ
กวินพัฒน์
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
05 กุมภาพันธ์ 2025, 03:48:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เผลอคิดถึง (อ่าน 941 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: