เสียงปี่ซังหลังเคียวเกี่ยวข้าวเสร็จ
ข้าวสะเด็ดน้ำพร้อมหอมข้าวใหม่
ที่ลอยลมผ่านนามาแต่ไกล
คือกลิ่นฟาง กลิ่นไฟ ถ่านในเตา
เก็บผักบุ้งริมนาหน้าน้ำหลาก
ตำเครื่องปรุงแกงจาก สาก ครกเก่า
ชิมรสปรุงมือยาย ถูกใจเรา
รู้สึกเข้ากันได้กับไข่เจียว
หลังล้อมวงกินข้าวเราล้างจาน
รอนักเล่านิทาน ท่ามจันทร์เสี้ยว
เห็นหิ่งห้อยพริบพราวดุจดาวเชียว
ประเดี๋ยวเดียวมุ้งกาง อย่างตั้งใจ
เรา…ตื่นหลับนับดาวจนเก้าขวบ
เวลารวบรัดเรื่องสู่เมืองใหม่
ก้าวเท้าออกนอกอกนกบินไกล
ฮึบ! น้ำตาซ่อนไว้เดี๋ยวยายรู้
…
ปิดเทอมใหญ่อยากฟังปี่ซังข้าว
และเรื่องราวมากมายหลายเช้าตรู่
สูดลมเมืองฝุ่นคลุกทุกฤดู
นอนคุดคู้ห้วงจิต ‘คิดถึงยาย’
หนอ...รอวันซบตักเรือนรักแรก
ได้ยินเสียงนกแสก ใจแตกสลาย
ดาวตกจากฟากฟ้าจนตาลาย
กลิ่นควันธูปกระจายถึงปลายนา
จึงขาดการเยี่ยมเยือนและเรือนร้าง
นานนานทีมีบ้างเดินทางหา
มองจันทร์ผ่านหมอกเมือง เริ่มเคืองตา
ยายยิ้มร่ามองหลาน…จากจันทร์แล้ว!
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
