คนที่อยู่เฝ้าฝันอยู่เสมอ
ไม่มีหวังได้พบประสบเจอ
ได้แต่เพียงพร่ำเพ้ออยู่ภายใน
เหลือภาพอันชัดเจนยามคิดถึง
ห้วงคำนึงไม่เคยเลือนยามร่ำไห้
แม้นเวลาพาผ่านนานเพียงใด
ไม่อาจลบเธอจากใจในสักวัน
สิ่งที่เธอเคยชอบหรือเคยรัก
ยังจมปลักเรื่องราวคราวผกผัน
เห็นอะไรไยไม่อาจคิดถึงกัน
ทุกอย่างพลันย้อนภาพวันผ่านมา.
เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
