ยามลมหนาวพร่างพรมลมน้ำค้าง
ที่เคยร้างกลับเติมเต็มต้นดอกเหมย
สาดสีสันอันหวานหยดยามชิดเชย
ยังเปิดเผยความงดงามแม้นหนาวลม
หากมีเธออยู่ด้วยคงอวลอุ่น
นอนก่ายหนุนอิงแอบดังใจสม
กอดกระหวัดรัดเรียวอย่างเกลียวกลม
อยู่ใต้ผืนผ้าห่มตลอดคืน
เธอจะหนาวบ้างไหมในทางนั้น
เหงาเหมือนกันหรือไม่ยามเธอตื่น
ทำได้เพียง"อดทน"อย่างกล้ำกลืน
จะหยัดยืนดังดอกเหมยอันสวยงาม.
ViVee
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
18 มกราคม 2025, 12:03:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: หนาวรัก (อ่าน 372 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: