.
.
แสงแดดเช้าเชื้อเชิญใจเดินทาง
ฉันมองผ่านม่านบาง สีสดใส
ความรู้สึกนึกคิดปิดซ่อนไว้
นานแค่ไหนไม่ลืม ลงสักที
ความคิดฉันพร่างพรูอยู่ซ้ำซ้ำ
ปลดปล่อยความทรงจำ ทำหน้าที่
ลืม…อะไรง่ายง่าย ก็คงดี
เพียงถ่ายทอดทุกวลี ผ่านแสงเช้า
ย้อนทรงจำหนหลังเมื่อครั้งหนึ่ง
ทำได้เพียงนึกถึงคืนวันเก่า
เมื่อ..จุดหมายปลายทางระหว่างเรา
เหลือเพียงฉันและเงาตราบเท่านาน
ระหว่างเราโลกสมมุติคงหยุดหมุน
แค่..คนคุ้นเคยกันแค่ทางผ่าน
สิ่งเคยมี เธอ-ฉันเรื่องวันวาน
ยัง เ บ่ ง บ า น ใ น น า ม ค ว า ม ท ร ง จำ
กรีนซี
