ไม่ต้องเหน็บหนาวเพราะสายฝนอีกต่อไป
กลับไปเป็นดาวดวงใหญ่ ณ ฟากฟ้า
หน้าร้อนแต่ละปีที่ร้อนขึ้นหลายองศา
ไม่ส่งผลต่อร่างกายของพ่อซึ่งอ่อนล้า . .. อีกต่อไป
คนใต้ฟ้ายังดูแลตัวเองได้เป็นอย่างดี
อย่ากังวล ~ อย่าห่วงว่าคนทางนี้ . .. จะสู้ต่อไม่ไหว
โปรดเก็บไปเพียงความคิดถึงและความรักจากใจ
เป็นเสบียงสำหรับเดินทางไกล . .. ก็พอ
หนูบันทึกหัวใจใส่ตัวอักษร
มุ่งหมายเป็นกลอนกล่อมนอน . .. เพื่อส่งพ่อ
ช่วงแรก-แรก เขียนอะไรไม่ได้เพราะน้ำตาคลอ
มันจุกในอกจนไม่อาจเขียนต่อ . .. แต่ละคำ
สัญญาว่าจะดูแลคนข้างหลังเป็นอย่างดี
สานต่อสิ่งที่เคยเตือน ~ เคยย้ำ
แม้ดวงไฟชีวิตจะดับลงจนมืดดำ
แต่จะโชติช่วงอยู่ในความทรงจำ . .. ที่สวยงาม~*
เป็นช่วงชีวิตที่ยาก . . . แต่ก็ผ่านมาได้
คิ ด ถึ ง พ่ อ ค่ ะ
(ꈍᴗꈍ)╭♡ แป้งน้ำ.。･:･ ⌒♡*:
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
