ความคุ้นเคยเลยข้ามความสำคัญ
เคยผูกพันผันกลายคล้ายคลาดเคลื่อน
คำที่เคยปลอบใจในทุกเดือน
กลับกลายเหมือนสับสนคนแปลกไป
เพราะสนิทจนข้ามมองต่างค่า
ความเมตตาจึงหายกลายไฉน
สิ่งที่เหลือเย็นชาดูห่างไกล
เสียงละมุนอุ่นใกล้...ก็คลายลง
สายตาที่เคยอ่อนโยนและห่วงหา
เป็นเพียงความเฉยชาพาใหลหลง
อ้อมกอดที่เคยฝันต่างบรรจง
วันนี้คงแค่ฝันไม่ผันคืน
ลองสักครั้งด้วยใจในอีกหน
เติมเหตุผลด้วยรักประจักษ์ยื่น
หยุดคำร้ายหมายทำให้กล้ำกลืน
รักคงฟื้นคืนใจเช่าเคยมี
กวินพัฒน์
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
05 มกราคม 2025, 06:52:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ปล่อยมือ.. (อ่าน 9519 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: