…ลาก่อนสุดที่รัก… [Goodbye My Love] : by เติ้งลี่จวิน (Teresa Teng) “…ลาก่อนสุดที่รักของฉัน ลาก่อนสุดที่รัก…เราจำต้องแยกจากกันแล้วนับแต่วันนี้ ฉันจะเก็บความรักของคุณไว้ในหัวใจชั่วนิจนิรันดร์ และหวังว่าคุณคงจะไม่ลืมฉัน ฉันจะระลึกถึงความรักอันอ่อนโยนของคุณเสมอ ระลึกถึงหัวใจสีแดงที่ร้อนแรงของคุณ ระลึกถึงจุมพิตที่แสนหวานของคุณ ระลึกถึงบทเพลงของคุณที่ทำให้ฉันเคลิบเคลิ้ม …ฉันจะลืมความรู้สึกเหล่านี้ไปได้เช่นไร? ลาก่อน…สุดที่รักของฉัน ฉันไม่รู้ว่าวันใดเราจะได้พบกันอีก… …แต่ฉันเชื่อเหลือเกินว่า คงจักมีสักวันที่เราจะได้หวนคืนกลับมาพบกันอีก…” …ลาก่อนสุดที่รัก จำหาญหัก กักห้าม ความคิดถึง กอดสายลม โอบฟ้า คราคะนึง พลอดรำพึง ระดะพจน์ รจนา มิเคยมี ครั้งใด ไม่แอบคิด แรกจุมพิต ชิดชวน หวนไห้หา อยู่ท่ามกลาง ภวังคจิต แห่งนิทรา แม้ยามตื่น ขึ้นมา มิราร้าง ลมคะนึง อึงอล ท่วมท้นอก ไฟนรก เร้ารุม สุมมิสร่าง ใกล้เสมือน คว้าจับ กลับเลือนราง จึงต้องห่าง ถอยล่า อำลาเธอ มิอยากส่ง เสียงใด ไปเอื้อมอาจ เพียงบางวาท พลั้งผุด เพราะหลุดเผลอ หากชาติภพ เป็นดั่งฉัน ฝันละเมอ คงได้มี โอกาสเจอ…เธอที่รัก Soul Searcher Inspired to write 22/12/2024 |
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
18 มกราคม 2025, 04:02:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: …ลาก่อนสุดที่รัก… (อ่าน 7088 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: