โลกคือโรงละครสะท้อนเศร้า
คละความเหงาวิโยคเพราะโลกเหวี่ยง
อันคนเราย่อมรู้เกินอยู่เคียง
อยู่อย่างเสี่ยงเพื่อร้าวจงเข้าใจ
คนที่เรารู้จักมักตายก่อน (ป๋า hort39)
ช่วงละครตอนนี้มีแปไหม
แอบหวังว่าป๋ามิรู้หนูเป็นใคร
มิอยากไปจากป๋ามาบอกที
อย่ารู้จักแปเลยแปข้อร้อง
ใช่ขัดข้องหมองเศร้าจะเฝ้าหนี
แปขออยู่ต่อหน่อยสักร้อยปี
ป๋าคนดีเมตตาอย่ารู้จัก...แปเลย
Msp.
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 ธันวาคม 2024, 09:15:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: โลกคือละคร (อ่าน 305 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: