ถูกกระชากลากตรึงประหนึ่งเผลอ
เก็บมิได้ใจมันเข้าขั้นเบลอ
ได้ไหมเอออย่างนี้พี่แบ่งปัน
เลือกยอมรับความจริงสิ่งเจ็บปวด
เหมือนดั่งลวดคว้านเถือจนเนื้อสั่น
ดิ่งกับความสยองลิ้มลองมัน
ให้เวลาประจัญหนึ่งวันพอ
แล้วรีบตื่นขึ้นสู้อยู่ด้วยหวัง
สร้างพลังในตนใช่คนขอ
สู้เพื่อใครย่อมรู้คนอยู่รอ
เถิดนะพ่อเพื่อใครใจย่อมรู้
สำนวนกลอนดูแน่นแสนประณีต
เลิศสังคีตจัดวางอย่างสวยหรู
บัดความนัยซ่อนเร้นเค้นออกดู
สิ่งซ่อนอยู่มีไหมไขพี่ฟัง
masapaer
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
