พบผู้ใดในตนจนหวนไห้
สิบปีผ่านวันนานไกลไยขื่นขม
อาจแค่เพียงเสียงซากจากอารมณ์
แม้นผ่านมานานนมยังล่องลอย
สนทนาปราศรัยในตนนั้น
คิดถึงใครที่สำคัญเกินปลดปล่อย
ประทับความรู้สึกตรึกรอคอย
รำพันร้อยเรียงถ้อยคำจนพร่ำพรู
อยากคิดถึง ก็คิดถึง ถึงที่สุด
แม้นไม่อาจปักหมุดจุดที่อยู่
เป็นเพียงสายลมผ่านบานประตู
แล้วพัดลู่สู่หน้าต่าง...เราห่างไกล.
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 ธันวาคม 2024, 03:23:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: สนทนากับตนเอง (อ่าน 1101 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: