…พรหมลิขิต… พรหมลิขิตพันเกลียวเป็นเรียวรุ้ง เหลือบแลฟุ้งเฟื้อยงามในความหมาย พาลิขิตใครหนอพ้อระบาย นึกเสียดายหน่ายซ้องนานสองนาน ฝันประหลาดอาจมีผีอำเล่น สิ่งซ่อนเร้นพัลลภประสบสาน เหมือนหนึ่งได้สิ่งของตามต้องการ สร้อยสังวาลล้ำค่าจินดามณี ขอทำนายทายทักจักปรากฏ- ราชรถคุ้นเคยเกยอิตถี ได้ลาภสัตว์สองเท้าเข้ามามี- ส่วนแต่งแต้มสดสีในชีวิน พรหมลิขิตเจ้าเอยอย่าเฉยเฉื่อย ทิ้งเรื่อยเปื่อยภาษาวาจาศิลป์ ทอดเวลาผกโผยให้โบยบิน บั่นทอนสิ้นจนสลดพจนา พรหมลิขิตโรมเรียวฟั่นเกลียวสวาท แม้มิอาจเอื้อมถึง คะนึงหา ได้แต่ส่งลำแสงแห่งเมตตา อุ่นทาบทาสถิตมิตรไมตรี พรหมลิขิตแช่มช้อยอย่าคล้อยเคลื่อน ปล่อยแชเชือนเลือนหายเยื้องกรายหนี ขอจงรดรินหลั่งดั่งวารี บทกวีร้อยรื่นชื่นงดงาม …เอากลอนเก่ามาปัดฝุ่นปรับแก้ครับ… โซ…เซอะเซอ 7 พฤศจิกายน 2567 |
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
21 พฤศจิกายน 2024, 03:40:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: …พรหมลิขิต… (อ่าน 228 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: