วันคืนที่ ผ่านไป พาใจเศร้า
ยังไร้เงา คนดี ที่เป็นเพื่อน
คนที่เคย บอกว่า จะมาเยือน
หลายปีเดือน เคลื่อนคล้อย รอคอยเธอ
คนคนนั้น เคยเวียน เขียนกลอนทัก
และสอนฉันทลักษณ์ ให้เสมอ
เคยคิดว่า อย่างไร คงได้เจอ
ก็รอเก้อ เคว้งคว้าง ข้างบ้านกลอน
โลกออนไลน์ ตอนนี้ มีหลายช่อง
เลยเลิกส่อง เว็บไซด์ ไม่เหมือนก่อน
คงลืมคน คอยไว้ ไม่อาทร
แม้เว้าวอน ให้กลับ ก็ลับตา.