[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เฮยอิง]

ฤดูกาลหมุนกลับมาอีกครั้ง

เหมือนภาพที่แอบฝังของเราครั้งก่อน

กี่ฝนที่โปรยสาย ผมที่สยายเปียกปอน

กี่หนาวที่สั่นคลอน ไม่รู้กี่ร้อนที่เวียนวน

ฉันยังเห็นสายหมอกที่หยอกเย้า

รวมเป็นภาพสองเราทุกแห่งหน

มือที่เคยเดินจับ ไหล่ที่อิงหลับจนหัวชน

สายหมอกที่พร่าหม่น ยังฉายภาพจนมันชัดเจน

แสงอาทิตย์ที่ปลายฟ้า

ยังคงลอยหน้าลอยตาโดดเด่น

เธอเคยบอกไม่มีแสงไหนสวยได้เท่าแสงเย็น

วันนี้ฉันยังมองเห็นสองเรานั่งเล่นใต้ดวงตะวัน

รู้ไหมเสียงฟ้าที่เธอเคยวิ่งหลบ

ยังดังได้ไม่เคยกลบเสียงเธอกับฉัน

กี่ฤดูที่หมุนครบ กี่คำว่าจบจนกลายเป็นนิรันด์

แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ฤดูกาลไม่เคยหมุนฉันไปจากเธอ

ฉันยังคงชื่นชอบการเดินเล่นใต้แสงตะวันอุ่น
ไม่เคยเกลียดชังฤดูกาลที่ผ่านหมุนไปเสมอ~เสมอ
เพราะทุกเหตุการณ์ที่เข้ามาในชีวิต . .. ก็เพื่อให้รู้จักกับคำว่า "คิดถึงเธอ"
ยังคงเป็นคนเดิมที่คอยนำเสนอ .. . ความรักดี~ดี ที่จริงใจ

ลมร้อนที่พัดผ่าน ~ ธารฝนที่โปรยปราย ~ สายหมอกของยามเช้า
ไม่ว่าฤดูกาลจะพาฉันย่ำเท้าไปไกลแค่ไหน
เสียงหัวเราะที่เย้าหยอก . . . เสียงตะคอกที่เคยกวนใจ
ทั้งเหว่ว้าทั้งทำให้ยิ้มได้ . .. ยังเป็นเรื่องจริงในใจทุกวัน

"ยินดีต้อนรับ" ทุกขณะเวลา
อยากขอโอกาสร่วมโต๊ะจิบชา . .. แทนของขวัญ
ถนนที่นำสองเรามาบรรจบ บางคราพบ บางคราสวนทางกัน
ขอฝากข้อความแทนใจไว้สั้น~สั้น
"ถ้าเหนื่อยก็เชิญกลับมาพักผ่อนในความผูกพันของฉัน . . . ได้ตามสบาย~*




แป้งน้ำ 16092023

ยังคงวนเวียนมาที่เก่า
ใต้ท้องฟ้าสีเทาของแดดยามสาย
หมอกที่จับหนา ยังฉายใบหน้าเธอไม่คลาย
หากคำอธิษฐานจะเป็นไปได้ ขอให้เป็นฤดูสุดท้ายที่พรากจากกัน. . .

อ่านข้อความที่เธอบันทึกแทนใจ
กลับมาแล้วนะกลับมาให้เธอกล่อมไกวยามหนาวสั่น
กี่เหนื่อยที่บั่นทอน ขอใช้ความอาทรผูกพัน
ได้ไหมกระซิบถามตะวัน อยากให้หมอกรอบกายฉัน. . .เป็นเธอ

อรุณสวัสดิ์แป้งน้ำ!!! หายไปไหนมา แวะไปที่เพจไม่เจอเลย