ฤดูกาลหมุนกลับมาอีกครั้ง
เหมือนภาพที่แอบฝังของเราครั้งก่อน
กี่ฝนที่โปรยสาย ผมที่สยายเปียกปอน
กี่หนาวที่สั่นคลอน ไม่รู้กี่ร้อนที่เวียนวน
ฉันยังเห็นสายหมอกที่หยอกเย้า
รวมเป็นภาพสองเราทุกแห่งหน
มือที่เคยเดินจับ ไหล่ที่อิงหลับจนหัวชน
สายหมอกที่พร่าหม่น ยังฉายภาพจนมันชัดเจน
แสงอาทิตย์ที่ปลายฟ้า
ยังคงลอยหน้าลอยตาโดดเด่น
เธอเคยบอกไม่มีแสงไหนสวยได้เท่าแสงเย็น
วันนี้ฉันยังมองเห็นสองเรานั่งเล่นใต้ดวงตะวัน
รู้ไหมเสียงฟ้าที่เธอเคยวิ่งหลบ
ยังดังได้ไม่เคยกลบเสียงเธอกับฉัน
กี่ฤดูที่หมุนครบ กี่คำว่าจบจนกลายเป็นนิรันด์
แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ฤดูกาลไม่เคยหมุนฉันไปจากเธอ
เหมือนภาพที่แอบฝังของเราครั้งก่อน
กี่ฝนที่โปรยสาย ผมที่สยายเปียกปอน
กี่หนาวที่สั่นคลอน ไม่รู้กี่ร้อนที่เวียนวน
ฉันยังเห็นสายหมอกที่หยอกเย้า
รวมเป็นภาพสองเราทุกแห่งหน
มือที่เคยเดินจับ ไหล่ที่อิงหลับจนหัวชน
สายหมอกที่พร่าหม่น ยังฉายภาพจนมันชัดเจน
แสงอาทิตย์ที่ปลายฟ้า
ยังคงลอยหน้าลอยตาโดดเด่น
เธอเคยบอกไม่มีแสงไหนสวยได้เท่าแสงเย็น
วันนี้ฉันยังมองเห็นสองเรานั่งเล่นใต้ดวงตะวัน
รู้ไหมเสียงฟ้าที่เธอเคยวิ่งหลบ
ยังดังได้ไม่เคยกลบเสียงเธอกับฉัน
กี่ฤดูที่หมุนครบ กี่คำว่าจบจนกลายเป็นนิรันด์
แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ฤดูกาลไม่เคยหมุนฉันไปจากเธอ
ฉันยังคงชื่นชอบการเดินเล่นใต้แสงตะวันอุ่น
ไม่เคยเกลียดชังฤดูกาลที่ผ่านหมุนไปเสมอ~เสมอ
เพราะทุกเหตุการณ์ที่เข้ามาในชีวิต . .. ก็เพื่อให้รู้จักกับคำว่า "คิดถึงเธอ"
ยังคงเป็นคนเดิมที่คอยนำเสนอ .. . ความรักดี~ดี ที่จริงใจ
ลมร้อนที่พัดผ่าน ~ ธารฝนที่โปรยปราย ~ สายหมอกของยามเช้า
ไม่ว่าฤดูกาลจะพาฉันย่ำเท้าไปไกลแค่ไหน
เสียงหัวเราะที่เย้าหยอก . . . เสียงตะคอกที่เคยกวนใจ
ทั้งเหว่ว้าทั้งทำให้ยิ้มได้ . .. ยังเป็นเรื่องจริงในใจทุกวัน
"ยินดีต้อนรับ" ทุกขณะเวลา
อยากขอโอกาสร่วมโต๊ะจิบชา . .. แทนของขวัญ
ถนนที่นำสองเรามาบรรจบ บางคราพบ บางคราสวนทางกัน
ขอฝากข้อความแทนใจไว้สั้น~สั้น
"ถ้าเหนื่อยก็เชิญกลับมาพักผ่อนในความผูกพันของฉัน . . . ได้ตามสบาย~*
แป้งน้ำ 16092023