กลบทประสม
คำอธิบาย และการตั้งชื่อ
หลังจากทดลองยังไม่ลงตัว จนคิดว่าพอจะพัฒนาได้ คาดว่าลองอีก สัก สองโพส
วันนึ้จึงแต่ง บทเริ่มเพียงบทเดียว เป็นโมเดล เพื่อทำความตกลงกันเรื่อง อัตลักษณ์ และ ความ เป็น แบบผัง ที่รับได้
หากแต่งมากไป จะกลายเป็นชวนให้มองไปทีสำนวน สำเนียง อารมณ์กลอน ก็จะไม่เห็นว่า เป็นกลบทอย่างที่ผมว่า ตรงไหน
ด้วยฝีมือตัวเองแท้ๆ ที่รับเต็มปาก "ไม่เข้าขั้น" จึงสามารถพูดได้ว่า
ยากแบบมากกว่ายากแท้ๆ คือ ยากแท้มากๆ ตรงนี้
1 ชื่อ กลบทผสม "กลบทกลอนแปดม้าลำพองแปดสัมผัส ซ่อนในโคลงสีแบบสุนทรภู่ผสม(อาจเรียกว่า งูกระหวัดหางสัมผัส สพพพ ผสม กลอนเจ็ดถอยหลังเจ็ดสัมผัส แต่งประดับ สร้อยคู่มคราญ ตรงไหน….ไม่นะ จะต้องตรงไหนให้ได้ สินะ
บอกแล้ว ยาวนะ ตรงนิ
2 คำอธิบาย ม้าลำพองแต่งเป็นแปดสัมผัส เพราะ การซ้ำคำแบบถอยหลัง ทำให้คำเหลือน้อย ความอาจไม่สมบูรณฺ์ วางสัมผัสยาก อาจมีเกิน เคลี่อน ชิง ซ้ำ เห็นได้ว่า กวีท่านผู้ประพันธ์ต้นแบบได้เพิ่มมัมผัสพยัญชนะ เพื่อให้กลอนไหลลื่น
ซี่งก็ยังไม่พอ หากต้องการแต่งผสมกับโตลงสึ่"สุนทรภู่"แบบที่เป็นกลบท สพพพ และยิ่งผสมกลอนเจ็ดถอยหลัง จึงต้องเป็นแปดและเจ็ดสัมผัสไปด้วย เท่านั้น ก็ไม่พอ ยังต้องประดับแต่งด้วย สร้อยคู่สคราญ เหมือนเครื่องดิ่มที่จัดจ้าน รุนแรง บาร์เทนเดอร์ก็สอดดอกไม้ ผลไม้ประดับ
ตัวอย่าง กลอนเจ็ดสัมผัสถอยหลังเข้าโคลง
"พลอยดาวพราวดื่นด้วย รวยรมย์"
ถอดคำเป็น
รมย์รวย ค้วยดี่น พราว ดาวพลอย
(พลอย=ร่วมด้วย)
ตัวอย่างถอดคำ ม้าลำพอง
"พลอยดาวพราวดิ่นด้วย"
เป็น
พลอยดาวพราวดื่นด้วย พราวดาวพลอย
จัดทำ/รวบรวม ดร.สมาน น้อยนิตย์
บรรเลง/ขับรอง คณาจารย์วิทยาลัยนาฏศิลป์ กรมศิลปากร
เพียงแต่พิศตามต้อย ตื่นเต้นตาลอย
………….
พลอยดาวพราวดื่นด้วย รวยรมย์ (รวย=รื่น)
เขาปล่อยคอยชวดชม ชั่วเช้า
เงาเดือนเงื่อนปนปม ปลอมเปลี่ย่ว เจียวนา
ใครเล่าเขลาแสนเศร้า เสี่ยงเสี้ยวเจียวหนอ