ช่างละม้าย คล้ายเคียง เพียงรู้สึก
จิตสำนึก ลึกมั่น มิหวั่นไหว
การะเวก ขับขาน ผ่านพงไพร
เรื่อยรุดไป ไกลโพ้น จนลับตา
สีสายรุ่ง พุ่งผุด ดุจฟ้าผ่อง
งามเรืองรอง วาววับ จับเวหา
ระรวยรื่น ชื่นใจ ได้พบพา
ขอบโค้งฟ้า จ้าแจ่ม แซมตะวัน
ลอยละล่อง ต้องน้ำค้าง กลางสายหมอก
เคล้าเหย้าหยอก อบอวล ชวนเพ้อฝัน
สายวารี ไหลหลาก จากผาชัน
เติมสีสีน พฤกไพร ในสกล
หากมีใคร เคียงข้าง อยู่อย่างสุข
ปล่อยความทุกข์ ทิ้งไป มิได้สน
เก็บกักเกี่ยว เหนี่ยวไว้ ในกมล
ซ่อนปะปน สุขบ้าง บางเวลา
วันเดือนปี เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเก่า
มีเพียงเรา เดินทาง อย่างผู้กล้า
จากความฝัน ปั้นร่าง สร้างขึ้นมา
เชื่อเถิดว่า ชีวิตใหม่ ทำได้จริง
พันทอง ขันธวงศ์
๑๓/๑๑/๖๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
