พฤศจิกายน

พฤศจิกายน

ณ มุมเดิมตัวเก่าเก้าอี้หวาย
จุดมุ่งหมายปลายทางกลางเมษา
เฝ้ารอคอยคนไกลได้กลับมา
ตามสัญญาเจอกันวันสงกรานต์

คูนเหลืองบานตระการดอก ออกหน้าแล้ง
ดอกไม้แห่งความหวังดั่งสื่อสาร
ได้เห็นดอกบอกเตือนเหมือนสัญญาณ
หัวใจนั้นเบ่งบานกับการรอ

เวลาผ่านพ้นเลื่อนเดือนเมษา
คูนโรยราหลุดร่วงจากพวงช่อ
หล่นลงพื้นยืนดูรู้สึกท้อ
ใจสร้างก่อกำแพงหวัง พังทลาย

พฤศจิกาลมหนาวคราวพัดโบก
ล้าแรงโยกตัวเก่าเก้าอี้หวาย
ปิดตาหลับกับอดีตกรีดใจกาย
ความทรงจำสุดท้ายปลายช่วงวัย

ปลดระวางว่างเปล่าเก้าอี้หวาย
และสุดท้ายลับเลือนการเคลื่อนไหว
วางที่เดิมหวังคอยรอคนไกล
ตัวแทนใครคนนั้นทวงสัญญา

กรีนซี