…ทะเลใจ… “…แม้ชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน วันที่ผ่านมาไร้จุดหมาย ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่เพียงตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน เหมือนชีวิตผันผ่านคืนวันอันเปลี่ยวเหงา ตัวเป็นของเราใจของใคร มีชีวิตเพื่อสู้คืนวันอันโหดร้าย คืนที่ตัวกับใจไม่ตรงกัน …คืนนั้นคืนไหน ใจแพ้ตัว คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น คืนนั้นคืนไหน ใจเพ้อฝัน คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก ดั่งนกน้อยลิ่วล่องลอยแรงลมโบก พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ…” …เหมือนชีวิตผ่านวัยเกินใจฝัน เหลือหดสั้นรันทดหมดความหมาย สุขทุกข์เปลี่ยนผันวน จวบจนวาย อยู่กับกาย อยู่กับใจ มิไคลคลา จวบยินเพลงไพเราะเสนาะโสต ลิ้มเอมโอช อ่อนละไมในภาษา เหมือนได้เสพ รสทิพย์ เพียงพริบตา- จิตวิญญาณ์ กลับฟื้น คืนกำลัง เก็บแรงใจใส่ตัว อย่ามัวท้อ ปลุกแห้งห่อเหี่ยวจินต์ ปลอบสิ้นหวัง ถึงหนทางตันตีบ ตราบชีพยัง กู่ก้องดัง จากหัวใจ ผู้ไม่แพ้ ทุกย่างเหยียบยืนหยัด กำหมัดแน่น เปลี่ยนคับแค้น เป็นกุทัณฑ์ อันแน่วแน่ เปลี่ยนหยามเหยียด ถากถาง บาดหมางแปล เป็นเที่ยงแท้ เด็ดเดี่ยว น้าวเหนี่ยวใจ ถามตัวเองทุกนาที ยังมีค่า ปล่อยเวลาล่วงเลย อย่างเคยไหม หรือรอทอดแสงทอง ผ่องอำไพ ปล่อยช่วงไฟโชนดับ ลับก่อนกาล Soul Searcher Inspired to write 6/11/2022 |
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
21 พฤศจิกายน 2024, 09:58:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: …สะพานแห่งชีวิต… (อ่าน 7959 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: