ดั่งดวงแก้วบุษบาประภัสสร
กลางสาครนทีที่หลั่งไหล
แง้มกลีบบานม่านฟ้าทาบทาใบ
ชโลมใจชโลมหล้าทั่วธานี
บานยืนหนึ่งกลีบใบไหวชูก้าน
เบ่งกลีบบานท้าแดดแผดรัศมี
เปล่งปัญญาหาญกล้าด้วยอารี
ตื่นรู้ที่ตัวตนพ้นอัตตา
ลีลาสองกลีบใบไหวเริงรื่น
พร้อมรู้ตื่นด้วยเพียรเปลี่ยนปัญหา
จรุงจิตรู้แจ้งแห่งปัญญา
อรุณฟ้าครารุ่งก็พุ่งบาน
พลิ้วดอกสามงามล้ำดำผุดว่าย
กำลังกายใจมั่นหมั่นผสาน
เจิดจรัสงามช้า..ยังตระการ
แลไม่นานเกินรอจะยอยล
ระบำบัวสี่เล่าเจ้าบัวน้อย
ประหวั่นคอยนานเกินประเมินผล
เผลอเพลี่ยงท่าปลาเต่าเฝ้าเวียนวน
เกรงจะพ้นหรือไม่ให้พะวง
บัวจะงามงามล้ำธรรมชาติ
ให้ดื่นดาษผื่นน้ำตามประสงค์
ด้วยหัตถาปรานีที่วางลง
บัวก็คงบานได้หลายเหล่าบัว
~masapaer~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
