อยากพาทีอ่อนหวานดั่งตาลอ้อย
ให้หยดย้อยร้อยรสพจน์หอมหวาน
อยากหยาดเยิ้มเชื่อมใจใช่สันดาน
คำยังกร้านบาดหูดูเจ็บทรวง
จะต้องใช้น้ำอ้อยกี่ร้อยลิตร
ถึงลิขิตคำกลอนอักษรสรวง
หว่านทะลุหัวใจให้ทะลวง
บาดทุกดวงระทวยด้วยคารม
แล้วสมุดเล่มไหนใช้จารึก
ปากกาหมึกรุ่นใดให้เหมาะสม
ต้องซื้อหากี่อัฐจะจัดชม
มาเขียนคมพาทีที่ดีงาม
จะเคี่ยวนานปานใดได้น้ำเชื่อม
ที่กระเพื่อมตรึงใจได้ล้นหลาม
ให้คนหลงนงเยาว์เฝ้าติดตาม
ระลึกนามคนเขียนเวียนวนไป
อยากพาทีอ่อนหวานดั่งตาลเฉาะ
ฟังเสนาะนุ่มนวลชวนฝันใฝ่
แต่จริตบิดเบือนคลาดเคลื่อนไกล
เคี่ยวยังไงให้หวานวานบอกที
อยากพาทีอ่อนหวานปานน้ำผึ้ง
ให้เธอซึ้งพจนารถบาทขยี้
แต่ตัวตนคนกระด้างกร่างวจี
พจนีจึงบาดฟาดคนฟัง!!!
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
