…“ภู่หว้า”… ภู่เอ๋ย”ภู่หว้า” ชุกอิจฉาตาร้อน ไฟฟอนพลุ่ง ควั่กปิดทองหลังพระ กันนังนุง จากนอนนั่งตีพุง สะดุ้งสะเทือน พวกใช้ปากทำงาน พาลเหี่ยวหุบ แอบโงกหงุบง่วงหลับ ขยับเขยื้อน กร่างกร้าวโม้โอหัง ยั้งบิดเบือน หากแชเชือน…คงชีวาตม์วินาศเอย โซ…เซอะเซอ 6 กรกฎาคม 2565 |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 กุมภาพันธ์ 2025, 11:52:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...ดอกสร้อยลอยลม... (อ่าน 46209 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
