สิ้นฝน คนหนาว

* หลังฝนสิ้น..รินสาย..ปลายวสันต์
ล่วงเหมันต์..ทุกคืน..ช่างขื่นขม
ลมหนาวผ่าน..สะท้านกาย..กลางสายลม
ไร้อกใคร..ให้ห่ม..คืนลมแรง

สุริยา..พร่าพราย..พอคลายหวั่น
ครั้นตะวัน..ลอยลับ..สูรย์อับแสง
หนาวกับคล้าย..ปลายลิ่ม..เข้าทิ่มแทง
จวบฟ้าแจ้ง ..สีทอง..ผ่องอำพัน

คิดคะนึง..ถึงพลบ..เคยอบอุ่น
อกละมุน..แนบซุก..อย่างสุขสันต์
เคยอิงแอบ..แนบชิด..อยู่นิจวัน
กลับต้องพราก..จากกัน..สิ้นฝันพราว

โอ้..กระไร..ไหนเลย..รักเคยชื่น
กลับระทม..ขมขื่น..ในคืนหนาว
เคยชื่นชู้..คู่กัน..เหมือนจันทร์-ดาว
กลับเรื่องราว..ครั้งนั้น..เพียงฝันกลาย

ขาดเธออยู่..คู่เคล้า..ช่างเศร้าศัลย์
เหมือนคืนใส..ไร้จันทร์..อำพันฉาย
คนหม่นหมอง..มองฟ้า..ดาราราย
หัวใจชาย..ว้าเหว่..คราเหมันต์ ฯ

เดอะไนน์ท่าศาลา
318 ต.ท่าศาลา
อำเภอเมืองเชียงใหม่
เชียงใหม่ 50000