ลำโขงไหลขุ่นล้น คนคอย
รานเจื่อนเลือนใจลอย ร่ำร้อง
ฝากครวญฝ่าครืนฝอย ฟากฝั่ง ฟังรา
เคยร่ำคำรักน้อง แน่นั้นนิรันดร์รือ
โคลงกลบทผสม 4ชนิด
คือคำขอพ่อพ้อง ปรองดอง
เสมือนสม่ำเสมอเสนอสนอง แน่นแฟ้น
ฝักฝันเฟื่องเรืองรอง แรงแห่ง โหมเฮย
ชนชื่นชิดมิตรแม้น เมื่อเอื้อเองอวย
นับแต่นั้นวันเก่าคนเล่าขาน
สายน้ำซ่านไหลซ่าฟ้าสีสวย
นับแต่นี้ที่ฝันถึงวันรวย
สายน้ำสวยฟ้าใสใครเห็นมี
นับแต่นั้นขวัญดับลับลาหาย
สายรินรายน้ำตาฟ้ามืดสี
นับแต่ไหนไม่เคยขลาดหวาดฤดี
สายรินรี่ฟ้าคร่ำด้วยน้ำตา